නුඹ මලක්, මුදු මොලොක්
කොහේ පිපුණත් රුවට බැබලෙන…
පිපෙන තුරු සීරුවට බලාගත් මම ය ගස…
දිනෙක නුඹ අහසක් වේවි එක් ලොවක,
අව්වටත් වැස්සටත් අසන හොඳ මෙන් නරක…
නොවනු කිසි විට බිඳෙන වෙරළක්..
දැවෙන සිළුවක්, හඬන අහසක්..
අාදරය උල්පතක්..
ශක්තියේ පිළිරුවක්..
වෙන්න මුලු ලොවම හෙට
ගරු කරන යුවතියක්…!
image credits: https://philblackartist.wordpress.com/tag/art/page/7/