මෙහෙණියක වී ඈත
මග වඩිනා…
වඩින රුව දැක
සිත් දැහැන් වැදුනා…
කසාවත රැඳි ඒ දසුන් දැක…
හීන් සීරුවෙ… දෙනෙත් අතරින්…
කඳුළු බිඳු වැටුනා…
මහද ඉකි ගැසුවා…

පෙර දවස ඒ… අඳුරු අතීතයෙ…
එකම එක වරදින්…
ගිහි ගෙයම අද හැර දමා ඔබ…
ගියේ ඇයි මෙලෙසින්…
කියනු මැන අදරින්…
කමාවනු අවසරින්…

සියල් පව් දොස් නිවා ගන්නට…
ගෙවුන සසර පුරා…
දන් පිඬක් මා පිදුවෙ මෙලෙසින්..
එතෙර කළ මැන… මෙදුක් සසරින්…
අයැද සිටිමි මෙමා…
නමැද ඔබේ දෙපා…….