ස්මරණය, අභිප්‍රාය අසල ඉකිබිඳිනු, කලාකරුවෙකුට නව්‍ය වූ අත්දැකීමක් නොවනු ඇත. එකී සිහිනය සිතුවම් කරනු වස්, ඕනෑම කෙනෙකුට සිත්තරෙකු විය හැකි ය. යථාවාදී නොවෙන මුත් සෞන්දර්‍ය වැළඳගන්නා ගෝචර වූ රාමුවක් හෙතෙම පසැක් කරගනු ඇත. මා මේ කියන්නට වෙර දරන්නේ ඔබත් මමත් දකින කාලීන ලෝකය කලාකාමී ලෝකය නොවන බව ය. එය සුන්දර ය. වරක් හෝ දක ගත හැකි නම් රමණීයත්වය ඔබේ හෝඩියට එක් වෙනු ඇත. මන්ද සරලවම කිව්වොත් “ඔබේ අත පය වලින් වගේම ඇස් වලින්ද සමහර දේවල් අහුල ගන්න පුළුවන්”.

යථෝක්ත නාඳුනන කලාකරුවා පූර්වකථනය තහවුරු කරන්නට ගුප්ත සටහනක් තබන්නේ මෙලෙසිනි.

සඳක් වගේ පාය ආ මුව මඬල
යා නොදී රැක ගැන්මට, වැට කඩුළු බැදිය හැකි නම්
කාන්තිමත් වූ තුරුලතාවෝ
එය අන්සතු නොවන බවට වග බලා ගනිවි.
සියොළඟම සිපගෙන හමා යන මද පවන
රාත්‍රි අන්ධකාරයට එක් කරන්නේ අස්පර්ශනීය බැදීමක්.
එකී වූ නිහඬ නිසල චමත්කාරය,
හුදකලා වූ මට
අපූරු සිත් රූ පෙළකි.

නැවතුම් තිත මෙලෙස තබන්නම්.

“දැත, දෙපය, දෙනෙත්, පන්හිඳ සේම ඔබේ නාසයට පහලින් ද ලෝකය වෙනස් කළ හැක.”

ගයත් උදාර වීරසේකර
සසල තෙලි තුඩට නිසල ඇරයුම…

Image Source: http://viewallart.com