ඇය…
ලාලිත්යය නොමුසු
බර අඩි තබා
ඉක්මණින් ඇදෙන්නී
වැඩ බිම කරා ඇය…
විඩාබර දෑස් යුග
බලෙන් මෙන් ... Read more
Author: Vishadinie Lakshika
අහස පැහැදිලිය, සරසවිය තුළ… නිදහසේ සරන්නට, අවැසි නුඹෙ අදිටනය…
ඒ මේ අත ඉගිල්ලුන
කුරුල්ලන් රංචුවක්…
සරසවියෙ අහස යට
හමුවුණා අහම්බෙන්…
පුරුදු නැති අහස ... Read more
පරිණාමනය…
වැටෙන විට Read more
සිර නොවූ සිතිවිලි…
ඉපදුණේ මං
අඳුරු ලොවකට
නැති කිසිත් මනුදම් බිඳක්…
ඇහුණෙ නෑ කිසි
මොළොක් වදනක්
මව් කුසේදී වත් ... Read more
අලුත් වුණු අවුරුද්ද
හිරු කුමරුන් එබී බලා
ඉඟි බිඟි පෑවට…
එරබදු මල් සිඟිත්තියන්
නෑ අද යායට…
කොවුලන් රස උතුරන ... Read more
අසම්මත සම්මතය
උස් පුටු නෑ අපට
වලව්වල හිඳ ගන්නට..
මී මුත්තා හේදුවේ
හාමුලගේ රෙදි ටික..
එහෙව් අපෙ වරිගෙන්
හිර ගයි ද ... Read more
නූපන් නුඹ…
පස් මහ බැලුම්
නො බැලුවත් නුඹ
ඈ සොයා ආවේ
පුරුද්දට වෙන්නැති…
එනමුත් මවක් වෙන්නට
පින් නො කළ ඈ ... Read more
නිදහස
යුද වැද දිනාගත් මුත්
ඉහිරා රුහිරු…
බිඳ දා වෙලා හුන්
යදමින් බැඳි පවුරු…
ඔද තෙද බලැති
පෙර රට කළ ... Read more