කිරිගරුඬ ටජ් මහල

සඳ එළියෙ දිලෙන කල

සතුටින් ද මුම්ටාස්

සාජහන් හිමි වුව ද

එකට විත් හැම සසර

නික්ම ගිය කල අතැර

සතුට රැඳුණි ද හදේ

උතුම් රාහුල මව්ට

නෑසියන් හැර දමා

දිනා ගත් මුත් විජය

ලැබුණි නම් සොම්නසක්

යකිණි වෙද කුවේණිය

සෙනෙහෙ පිළිරුවක ලෙස

කියූ රාමා ලද ද

අග්නි ජාලා අතර

හිනැහුණි ද සීතාව

ඉතින් සොඳුරු ද කෙසේ

හිමි වීම සිතු සේම…

වයන් නුඹෙ වස්දඬුව

ක්‍රිෂ්ණ නුඹ සුමියුරු ව

අසා සැනසී හිඳිමි

යමුනාව අසල හිඳ

සතුට, හිමි වෙන තැන ද

නොවැටහේ හරි ලෙසට

හිමි නැතත් අහිමි නැත

මා නුඹේ රාධාව…

Image courtesy:  https://bit.ly/3kkJlVd