මුරගලක ආයාචනය !

Share

කලින් වගෙ අද ඒ මූණෙ හිනාවක් නෑ. හරිම වෙහෙසක්, කනගාටුවක්, කළකිරීමක් විතරමයි අපිට පෙනුණෙ.

උදා කිරණින් අනුරපුරයට අරුණ මෝරා වැඩෙද්දී

එදා සිරි ලක්බිමේ මහිමය යළිත් සිහියට නැඟෙද්දී

සදා නිකැළැල් අමිරු කිතුගොස සෙත් පැතූ යුරු මැවෙද්දී

මෙදා කඳුළකි මියෙන පණ’දින සිංහලේ වත දකිද්දී

 

රටත් රටවැසියත් රැකන් මහරජුත් ගරු බුහුමනින් උන්නා

උගත් අරි සඟ ගණත් කුලුණින් දහම් මංපෙත් වියත් දුන්නා

වසත් සුමිහිරි සුවත් නසමින් පසමිතුරු ගිම් රුදුරු ගෙන්නා

අසත් අදමිටුකමත් වැඩුමින් සිහළ ලෙය අද සුසුම් ලන්නා

 

බලා හිඳිනු නොහැකි ය රට ගිලගෙන දොර පිරිහුමේ

වලා සැඟව යති කතරක් මවමින ගිනි උණුහුමේ

ගලා සුසුම් වැටෙනා ළය ඉකි බිඳිමින සැනහුමේ

වෙලා කුළක් උසුලමි මම මියෙන දැයක ගැරහුමේ

 

නිතින් නෙත් මඟ යොමන් යන එන සැමට වාසලෙ මනින පියවර

අතින් ගත් පුන්කලස විලසින රජුන් වෙත පිදු මහරු හරසර

ගලින් තෙත් කැටයමක නිසල ව දුර් දනන් නිසි නොවන මෙහෙවර

බැතින් යදිනෙමි වරම පිදු මැන රජුනි මට බැස යන්න අවසර !

 

දෙයත් කරගැට ඇවිත් දිව රැය අව්ව වැසි ඉඟි කරන ගානේ

කළත් මුර වැඩ එදා වගෙ අද මගේ අය ඉපදෙන්නෙ නෑනේ

තවත් මොකටද මෙබර උසුළා ඇගයුමක්වත් ලබනු බෑනේ

මටත් දැන් මගෙ හිත හදාගෙන ඉසුරුමුණියට යන්න ඕනේ !

 

හීන් කෙඳිරියක් අනුරපුර අහසට ඔහේ ඉගිලුණා.

 

Image link: https://cutt.ly/Ym6vUJN

 

 

 
Tagged : / /