හිරු උදාවට අළුයමින් දුන් නිමිති දැක සිත                       සබැඳි දා

නෙත්සරට බට සොඳුරු මුවනත කල් තුරාවට                 සිහි වුණා

මලවිගෙන් හීසරය ඉල්ලා දෑත දිගුකර                              පුන පුනා

දෑස් දල්වා බලා සිටි මුත් හිස්තැනක වෙනසක්                        නුවා

අද හෙට ම හමු නොවන තැන් දැක දෛවයට         අභියෝග දී

වෙසෙස් මල්සර බහුබූත ගැන විමසුමට හිත                    අදි මදී

දැන නොදැන වුව නුඹට ළං වුණ හිතමිතුරු උන්          තව ඇතී

උන් අතර මම තව එකෙකු බව නුඹට වුව              වැටහෙන්නැතී

කල් ඇවෑමට වග කියන්නට සිතට නතු කර                       කවි ලියා

රැය පහන් වන තුරු නුරාවට මාවතක                           අබිමන් තියා

නුඹෙම රහසක අරුත සොයනට අතුරුදන් වුණු මග            සොයා

පැමිණි දවසක යළිදු පවසනු පැතුව ලොව කොහොමද          කියා

කියනු බැරි තැන සිත ම පාරන කිසිවෙකුත් නැති        රිදවුමේ

කැඩපතත් මට සරදමක් වන රූප මවමින්                සිත පිරේ

තේරුමක් නැති නැවතුමක සිට රැවටුමට            නතු වූ දිනේ

අන්න එහෙමයි සොඳුරු අහසක කළු           වලාකුළු ඉපදුණේ

Image Courtesy : https://bit.ly/3IgpXpG