“මගේ වේලපත්කඩේ කියවුණු කතාව… නෑ,නෑ,, කොහෙත්ම වෙන්න දෙන්න බෑ.මට කෙසේවෙතත්, මේ පොඩි උන් දෙන්නා..”
ලංකා ඉතිහාසයේ එන, “කුවේණිය”ගේ සුසුමක් මේ විදියට සිරියහන් ගබඩාව පුරා විසිරී ගියා.

සභාවෙ ඔය ඇහෙන කතා ඇත්තමද
හීනෙකවත් සැකයක් මට නෑ හොඳද
මෙච්චර ආදරෙ පිදු එකමද වරද
හිමි සඳුනේ කියන්න වෙනසක් මොකද

හැමදෙයක්ම පිදුවා මගෙ හිමි රජුට
දරු පැංචොයි අපි දෙන්නා තැනු සතුට
කිරි සුවඳයි ළමැදම මේ සෙනෙහසට
වෙනස් වෙන්න බෑ ආදරෙ කළ හිතට

සනීපයට ඔය හිස මගෙ උකුළෙ තියා
තුරුල් උනා රෑ පුරාම මගෙයි කියා
නෙතු නිදිබර වෙනතුරු මගෙ පහස සොයා
අමතක කළැකිද මගෙ හැම දේම ඔයා

හැම පරදා මට දුන්නා ජීවිතය
වෙන්නම් ඔය පයට එලන පාවඩය
හදවත බෑ කියද්දි කිම තීරණය
කැදැල්ල රැක ගන්න රජුනි කාරණය

Photo credits: https://bit.ly/2QLZHKn