සෙමින් සෙමින් ඇද හැලෙනා සීරාව
ළතෙත් කර සැනසීය ගිමනේ පීඩාව
වළාවක් වෙලා ඔබ මා වෙත ආව
සිසිල සලසන්න රැඳෙමින් මා ගාව

ළපැටි ව නැඟී මහපොළොවෙන් දළු ලාන
හැකි ලෙසකට වැඩුනා මා ලියලාන
යන්තම් ගෙවල් කණු පසු කර නැංගාට
මං තව දුරයි ඔබ ඈතයි ගව් ගාන

නිතරම මා සොයා දකිනට පැමිණෙන තෙක්
ඔබෙ මුදු සෙවණැල්ල පතමින් ඉර රස්නෙන්
ගනිමින් දින ගණන් නොසැලී සිටින ලෙසින්
සැමදා සිටිමි එනතුරු ඔබ, අයා දෙනෙත්

කළු කර මුහුණ ගොර හඬ නඟා විදුලි සැර
සට සට ගගා මහ වැසි වස්වා තදට
රවමින් ගොරවමින් තරවටු කළත් මට
පසුදින සිටින්නේ කිසිවක් නොම වූ ලෙසට

බිමටම සවි ව ඉගිළෙනු නොහැකිව ඉද්දී
නුඹ ඇවිදින් නැවතත් නුබ වෙත යද්දී
නොදනිතත් සදා ඔබ මා සතු විත්ති
සැම දා මේ කුළ හට හිමි තුරු ලිය මි

Featured Image : Watercolour Art by Dinithi Hemachandra