තබා නෙත් යුග ඈත පියසේ

හෙළා සුසුමන් දුකින් බර සේ

කඳුළු සැලුවෙ ද දුකින් සිතු සේ

යුවල තව නැති දුකට රහසේ

රැය ද දහවල ගෙවෙ ද දුකිනේ

පුරුදු හඬ තව නැති ද ඇසුණේ

බලා සිටියම වසක් ගෙවුණේ

නැති ද තව හුරු දසුන ගැටුණේ

දසත විහිදී සිනා රළ පෙළ

එදා දසත ම එකලු වූ කල

මෙදා සිසු කැල තවම නැති කල

කෙලෙස හැඟුණි ද සරසවිය තුළ

සියල්ලට පසු නුදුරු දිනයෙක

දකිනු හැකි වෙයි සිනහ යුවලක

නැවත එනු ඇත සිනා හඬ නෙක

පාළු මැකුමට ඔබේ වසරක

Written By: Isini Asalya

Image Courtesy: FOS Media