නුඹෙ තුරුළේ ගුලි ව ඉන්නට
දුටුව සිහිනය අහවරයි
ළමැද තුරුලේ නිවුණු බිළිදුන්
දෑස් හැර පියමංකරයි
දෑඟිල්ල හා කර බඳින රංදම්
උපත අහිමි ව මළගමයි
නමුදු තවමත් පීදෙනා පෙම
හදෙහි කෑ මොර ගා හඩයි

දෑත් පටලා ගෙවුණු දිනයන්
පර ව පෙති වියැකී හැලෙයි
අප ම පණ දුන් සොදුරු මතකය
කඳුළකට අද අත වනයි
අඳුරු දෙතොලින් තැබූ සටහන්
ශ්වේත වර්ණය පසු කරයි
ආලයෙන් ඔබ මිමිණු ස්වරයන්
අඳෝනාවක් සේ ඇසෙයි

සිහින් පතකින් දෙපළු කළ හද
මුල් අදින්නට වැර දරයි
අපේ ප්‍රේමයෙ පරිච්ඡේදය
දිවැන මුල් සිහිසුන් කරයි
එක් ව පියමං කෙරූ වීදිය
අදින් දෙපසට විහිද යයි
නැවත නො දකින තලෙළු මුහුණේ
දකින සිනහව සුන්දරයි
ගැටෙන්නට වරදක් කරත් ඔබ
බනිනු රිසි නෑ නුඹ දුරයි
නමුදු කොපුලේ සිනහ තවරා
ඉඩෝරය පසු කළ යුතුයි

නුඹෙ අවසන් තිළිණයත් මා
මගේ සුසුමින් සරසවයි
මගේ අවසන් කැමැත්තට නුඹෙ
හිස සිඹින්නට මග බලයි
මෙපණක් අවශේෂ කර මට
නික්ම යාමට අවසරයි
වැළැද ගන්නට නො හැකිමුත් අද
නුඹට මං තව ආදරෙයි

Image link: https://bit.ly/36siyl9