සිවු වසරකට පෙර මා කැම්පස් එද්දී
මතකයි නුඹ ව දුටුවා පාරේ මැද දී
අතු ගා රැස් කරන කොළ ඉති බිමට වැටි
පාසල් නිවාඩු ද නුඹ හට පොඩි නංගි

දවසින් දවස සති මස අවුරුදු ගත වී
නුඹ දැකුමත් තව තව සුපුරුදු වන්නී
විටෙකදි කැන්ටිමේ පෝලිම පිටුපස දී
තව විට මවගෙ ඇනුම් කමින් මහ මඟ දී

දවසක් අනෝරා වැස්සක කුඩෙත් අරන් මා එනවිට
හිසටත් පයටත් සෙවණ නැතිව නුඹ සිටියා පඩියක් මත
මහ මැදුරකින් පිට බට වහළක කොනකට මුවා වෙමින
වෙවුළන නුඹ ව දුටු විට වැටුණු වැසි වැසුවා මගෙ දෙනෙතම

ඉඳහිට පාන්දර එනවිට කඩිමුඩියේ
දකිනවා ඔබ සැවොම නිදනවා බස් නැවතුමේ
සමහරවිට ඉර පායද්දි ම වාගේ
ඇතිරිලි බෝඩ් ලෑලිත් ගෙන නුඹ යන්නේ

හවසක විටෙක හැරෙනා තැන රැජින මඟේ
ඔබ ඉන්නවා වැතිරී සුව විවේකයේ
අම්මයි තාත්තයි අයියයි එක්ක නඟේ
හැමදා ඔහොම ඇයි මගෙ සිත වද වෙන්නේ

ඉඳහිට ඔබ ව දුටුවත් අහඹුවට වගේ
දුටුවේ නෑ කලකින් මඟතොට අයිනේ
රැකවල් තර වෙලා දැන් අපෙ ගේට්ටුවේ
තහනම් වීද ඉන්නට ඉස්සර වාගේ

Featured Image: Dinithi Hemachandra