සත් වසක් වැසි නො වට පංඛජ විලක් ලෙද

දිනිදු කිරණ දැක විකසිත වී ය හද

නො දැක්මෙන් පවා සිත රිදුම් දෙන සඳවත කැකුළු කොඳ

ආනන්දයක් විනි මිහිබට අසමසම

කෙහෙරැල්ලක දැවටුණු දෑගිලි මතින

සඟවා නො ම තබයි ඇගේ වත කමල පූදින

නා දලු දෙතොල් ඉඟි කරනා මද හසින

මටත් හොරා මගේ දෙනයන සොයන

දහසක් නෙතු සරනා මේ දෙරණ පුරා

නො දිටිමි සුපුරුදු බවක් ඒ කිසිවකත් නුරා

දිගු නෙත් හසරැල්ලේ දවටා මනබඳින යුරා

මිහිරිම අකුරු උගනෙමි හදවත සිඹිනා

නො නිවෙන සොඳුරු බව සුවයකි, මියුලැසි

සෙල් හදවතක මල් කැටයම් කළ අසිරි

හද විල තුටු වී සිත් මල් පේ වී

දලු ලා වැඩේ පෙර නො දුටු පෙම් සිහින, අරුමැසි

කල්පයක් ඇසිල්ලක පමාවට මග කියා

හෙටින් නිම නො වෙන සෙනේ මා සිත් දරා

විමසා බලමි තුන් සිතම පුබුදුවා

සිනා වුවනත පිපි ලකල් සඳවත බලා

Image courtesy : http://www.televisionsworld.com/erica-fernandes-expresses-gratitude-on-the-second-anniversary-of-kuch-rang-pyar-ke-aise-bhi/