බලා හිඳිනෙමි කවුළුවෙන් පිට
ඈත පාවෙන වළාකුළු දෙස
සිතින් වැළපෙමි කවුළුවෙන් පිට
සිනා සලනා ලෝකයක් දැක
සොයා වෙහෙසෙමි තෙරක් නොපෙනෙන
අනන්තය.
කඳුලු සඟවමි අවන්හල් බිම
කාටත් හොරෙන්,
දෑස් කෙවෙනි අග.
එහෙත් නොබලමි ඔබ සුවඳ රැඳි
මා ඉදිරිපිට හිස් අසුන දෙස.
නොවේ අහිතක් කිසි දිනෙක
ඔබ වෙත.
වරින් වර හද පාරනා
හිමිද අහිමිද නොදන්නා
ඔබේ පෙම,
මා ඉදිරිපිට හිස් අසුන මත.