ආදරේ හරිම සුන්දරයි, විරහව හරිම වේදනාකාරියි… එක්තරා පෙම්වතෙක් සහ පෙම්වතියක් ඔවුන්ගේ ආදර කතාව සුන්දරව ඉදිරියට ගෙන ගියා.නමුත්……..දැන් ඇය ඔහුගෙන් වෙන්වෙලා සෑහෙන්න කල් ගත වෙලා.. ඔහු තවමත් තනිකඩයි මොකද ඔහු තවමත් ඇයට තමන්ගේ හදවතින්ම ආදරේ කරන නිසා… දිනක් ඔහුට හමුවෙනවා ඔහුගේ බිදුණු ආදරේ මතකයන් ඔහු සහ ඇය දොඩමලු වුනු අන්දම ඔහුට සිහි ගැන්වෙනවා… ඔහුගේ හදවත හඬා වැලපෙනවා… මට හිතුනා ඔහුගේ සිතුවිලි මගේ පද පෙළකට සිත්තම් කරන්න… මම ඔයාලටත් ඔහුගේ සිතුවිලි කොයි වගේද කියල බලන්න ආරාධනා කරනවා…
බොහොම ඉස්සර හමුවෙනා විට
එකතු කරගෙන හිත්පුරා
අමතකව ඔබ මග දමා ගිය
මතකයන් මට හමුවුනා
කවුරු හෝ ඇස ගසා සිටිතැයි
බියෙන් මෙන් මට ලංවෙලා
එදා රහසින් දෙඩූ පෙම්බස්
තියෙ හිත යට හැන්ගිලා
නිතර මතකය අලුත් කරවන
එවන් සුන්දර බස් නිසා
කොහෙ සිටියත් තාම මගෙ හිත
ඔබට පමනක් වෙන්වෙලා
නතරවී මම බලා උන්නද
නතරවුනු තැනටම වෙලා
තෙරක් නොපෙනෙන තරම් දුරකට
දන්නෙ නෑ ඔබ ඉගිලිලා
නො එන බව යලි කොතෙක් කීවත්
නොපිලිගන්න හිත නිසා
මතක් කරමින් සොඳුරු මතකය
ඉන්නවෙයි මට දිවි තුරා…
එකතු කරගෙන හිත්පුරා
අමතකව ඔබ මග දමා ගිය
මතකයන් මට හමුවුනා
කවුරු හෝ ඇස ගසා සිටිතැයි
බියෙන් මෙන් මට ලංවෙලා
එදා රහසින් දෙඩූ පෙම්බස්
තියෙ හිත යට හැන්ගිලා
නිතර මතකය අලුත් කරවන
එවන් සුන්දර බස් නිසා
කොහෙ සිටියත් තාම මගෙ හිත
ඔබට පමනක් වෙන්වෙලා
නතරවී මම බලා උන්නද
නතරවුනු තැනටම වෙලා
තෙරක් නොපෙනෙන තරම් දුරකට
දන්නෙ නෑ ඔබ ඉගිලිලා
නො එන බව යලි කොතෙක් කීවත්
නොපිලිගන්න හිත නිසා
මතක් කරමින් සොඳුරු මතකය
ඉන්නවෙයි මට දිවි තුරා…
Image Source – http://1.bp.blogspot.com