දිනිඳු සඳ කොමලිය නොදැක
මේඝයන් ධරණිය නොසිඹ
නික්ම යන පුරුද්දෙන්,
නුඹ මගෙන් නික්ම ගිය
අපිරිමිත නිමේෂෙහි….
කඳුල ඉවසිලි නැතුව
ගලා ගොස් නෙත් අගින්
කොපුල් සිඹි ඇසිල්ලේ….
මුව සැරසී නික්ලෙෂී
මදහසද අරුමය
විරාගී ප්‍රේමයේ…..