Science Weekly

All Articles

නුඹ බැබලෙන්න

 කණාමැදිරි එළියත් හරි කරදරයක් කියල හිතෙන තරමට ම කරමි පෙම් අඳුරට ම හුදකලාවෙන් හා නිසසල බවින් පිරුණු   ඒත් නුඹ පායලා අහසේ

නොමළ මලක්

 දහසක් මල් විකසිත වන              හිමිදිරියේ පාසල් යන්නට හනිකට ලක ලැහැස්ති වුණේ වමතේ පොත් මිටියයි දකුණත කුඩේ ගෙනේ මව්පියන් වැඳ හනික කඩුල්ල පැන

මව්පිය වරුණ

 ඉරේ එළියෙන්, හඳේ සිසිලෙන් ලෝකය හැඩ උනා වගෙයි, අපෙ ජීවිතත් ලස්සන කළෙ, ලස්සන කරන්නෙ ආදරණීය අම්මා සහ තාත්තා. ඉතිං මේ කවි පන්තිය

1 3 4 5 6 7 132